۱۳۸۸ دی ۹, چهارشنبه

می رن آدما از اونا فقط خاطراتشون بجا می مونه...

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش

بالاخره تهدیدم رو عملی کردم و از دست سرما به سایت پناه آوردم ولی تا ما پا رو از تهران بیرون گذاشتم هوا گرم شد. اینطور باید گفت "هوا بس ناجوانمردانه نامرد است."

تو این چند وقت حوصله وبلاگ نویسی نداشتم ولی دوباره تصمیم گرفتم شروع به نوشتن کنم.

توی این مدت تفریحمون شده پیاده روی از کمپ تا ساحل دریا و فوتبال دوشنبه-پنجشنبه.

دوستان هم کم کم دارن به سایت جدید منتقل می شند ولی مشکل جا داریم که امیدوارم حل بشه.

 دوستای تهرانی یاد ما از شهر گریخته ها هم بکنید.

تا بعد.